-
1 кылыч уены
см. кылычбазлык -
2 кылыч
сущ.1) меч, са́бля; ша́шка, пала́ш, шпа́га || са́бельныйкылыч белән коралланган — вооружённый мечо́м (са́блей, шпа́гой и т. п.)
кылыч сабы — эфе́с, рукоя́тка меча́ (са́бли)
кылыч кынысы — са́бельные но́жны
2) бёрдо, гре́бень ( для уплотнения утка в ткачестве)кылыч теше — зубе́ц, зу́бчик; зу́бья бёрда; трости́нка (бёрда)
кылыч кысасы — ра́ма бёрда; наби́лка
кылычка кертү — пробо́рка (ни́тки)
кылычтан ату — пробира́ть че́рез бёрдо
алтылы кылыч — бёрдо-шесту́ха
дүртле кылыч — бёрдо-четверту́ха
җиделе кылыч — бёрдо-седьму́ха и т. д. ( числа указывают счета ниток основы)
•- кылыч борын
- кылыч тешле
- кылыч уены
- кылыч уты
- кылыч үләне
- кылыч үлән••кылыч кайрау (янау) — угрожа́ть распра́вой; гото́виться к распра́ве
кылыч күтәрү — поднима́ть/подня́ть ору́жие; обнажи́ть меч
кылыч үтмәс — непробива́емый ( о броне)
кылычка кылыч килү — доходи́ть до мече́й, доходи́ть до резни́
кылычтан кичерү (үткәрү) — предава́ть/преда́ть мечу́